حتی تو هم حال مرا بهتر نخواهی کرد
یکبار کردی, بعد از این دیگر نخواهی کرد
ناباوری ها چشم مشتاق ِ مرا بستند
حالا که مردم در اتاق خوابمان هستند!
بیهوده می گویم...که حرفم را نمی فهمی
معنای رسوایی آدم را ن...

‍ گرچه حتی لحظه ای احساس آسایش نکردم
من تمام عمر خود از هیچ کس خواهش نکردم

چالش سختی ست این «دیوانگی تا آخر عمر»
هیچ کس را غیر خود دعوت به این چالش نکردم!

هرکسی آمد کنار من به آرامش رسید و،
من کنار ...

سر گیسوی تو در مشت گره خورده ی باد
خبر از خانه ی ویران شده در مه می داد

من همان نامه ی نفرین شده بودم که مرا
بارها خط زد و تا کرد ولی نفرستاد

داس بر ساقه ی گندم زدی و بی خبری
آه یک مزرعه در پشت سرت...

نگاهم هر احساسی را به آتش می کشد!
آنچنان محزون ، آنچنان غمگین
که صدایم بغض سنگ را
می شکند، سخت بود نوشتن حرفهایی که
بغض شدند و بر گونه
جاری نشدند ، در میان اشک ها هستی
اینجا کسی دارد خفه میشود
پشت سنگ...

هنوز پیچک های روییده از قلبم انتظار تو را دارند ولی
تو دور می شوی و من در همین دور می مانم..
پشیمان که شدی
برنگرد ، لاشه ی یک دل دیدن ندارد!
بی تو مدتهاست که کوچانده ام بغض های بی آشیانه را به لبخند...