میله های استخوان یک قفس فرسوده است
سینه‌ام عمری برایم مثل یک حبس بوده است

همچو زندانی که همراهم تمام روز و شب
سال ها همپای من، با این نفس پیموده است

چون اسیرم عمر طولانی درون کالبد
اینچنین ظلمی زمان...

غنچه گل باز نکرده ، بس که طوفان شده بود
باغ از غم زدگی، یکسره حیران شده بود

مرغکی که گذرش بود به این باغ، بهار
جای بستان، فقط از تپه‌ی ویران شده بود

هرگز آن باغ تداعی شده در ذهن نبود
هر چه از خاط...

دگر عیدی نیاید در درون سرزمین مادری
ما ز فرزندان بالغ، کو نشان مهر آئین مادری

هرگز از نوروز، جشنی که شود برپا، بر هر سال نو
تا زمانیکه ، فراوان زخم ها شد همنشین مادری

روزگاران خوشی بود از برای سال م...

گریه کن ای جگر سوخته ، زار
اشک ریز دل غم دیده ، هوار

قلب این چرخه به درد آید کاش
فلک بی سر و سامان شده هار

هق هق‌ و نوش می مست ز درد
جمع مستان که ز حال تو قمار

آسمان غافل از این بارش سیل
سهم مردم ف...

مرا چون مرغ شب ، تکراری از یک ناله ی دیگر نباشد
مرا احساس تنهایی و نقل نامه ی دیگر نباشد

اگر صبحی رسید، آنگاه دل را میسپارم بر شکیبایی
که دیگر طاقتی بر دیدن روزانه‌ی دیگر نباشد

دو پلکم ، آرزو دارد ن...