سوزی مرا سازی مرا در آتش اندازی مــرا راهــم کنی سـوی خطــر بر اندکـی باری مرا
با نازِ خود نازم کنی انــدک سرافرازم کنـی دستی به دستم آوری در شـور دراندازی مرا
شادم...

مهر و ماه و جام می از دست یارم چه خوش است هــر نگاهِ دلنوازش در کنــارم چه خــوش است
یاسمـن، یاس و شقایــق دل زِ دستــم می برنــد نازِ گل غمزه ی آن چشمِ ...

چــه آوردم در این دنیـــا بجـز آزردنِ دلهـــــا ؟ چـه آوردم در این دنیا بجز مرز آفرینی ها ؟
چه آوردم در این دنیا بجز وعده به ترس و بیـم ؟ چــرا باد امتیا...

تویی درمان درد من مرو از پیشم ای مــادر به جان من بمان پیشم ندارم خواهشی دیگـر
ندارم مثل تو یاری کند عشقش نثــار مـــن بدون مزد و پاداشی تویی ام بهتـری...

چرا با نام هر آییـن چرا هر جـا چــرا اوهـــام ؟ چرا وجدان نابیدار چنین خون ریز و خون آشــام ؟
چرا هرکس به زعم خود کند فریاد وا انســان ؟ چـرا منجــی نمــی آیــد ...