می‌خواست که شعرش را با خنده بیامیزد
می‌گفت که باید از هرغصه بپرهیزد

هرچند که می‌دانست از جمله محالات است
می‌خواست که از شعرش شادی به جهان خیزد

اما چه کند وقتی حال دل او خوش نیست؟!
هر شب جسد خود را ...

هزار چشمهٔ مُرده، شود به عشق تو جاری
اگر کنار کرانه، کمی قدم بگذاری

تمام منطقه فورا، ز جنگ دست بشوید
بدون اینکه تو حتی به لب کلام بیاری!

شراره‌های تنت را گلوله تاب ندارد
کرانه یخ زده اما تویی که صبح...

آنقَدَر دُورِ تو گشتم، تا سر من گیج رفت
گشت دنیا دُورِ من، اما سر من گیج رفت

ای که می‌گفتی همیشه من بلا گردان تو!
تا شدی درد و بلای ما سر من گیج رفت

دور بودی و دل من طاقت دوری نداشت
بی تو افتادم تک...

اگر دل کندن آسان بود فرهاد از غم شیرین
به جای کوه کندن دل از عشق و عاشقی می‌کَند
#احمدصیفوری

برای ما روندِ زندگی همیشه عرصهٔ دوندگی‌ست
هنر اگر چه آب و نان نمی‌شود ولی شراب زندگی‌ست
#احمدصیفوری