روزی که در دام تو افتادم
گفتم که می‌آیی به امدادم
من منتظر بودم که برگردی
یادم نکردی، بردی از یادم

پیش از تو گرم زندگی بودم
ترسیده از وابستگی بودم
تا عشوه‌‌های تو اسیرم کرد
از چاله‌ای در چاه افتادم

...

با وسعتِ کهکشان، ولی یک وجبم!
در خلقتِ خود ز خالقم در عجبم

هر لحظه به من گوش کنی می‌شنوی :
در تاب و تبم.... تاب و تبم.... تاب و تبم
#احمدصیفوری...

وقتی که رفتی خاطراتت را غزل کردم
هرشب به جایت، عکس‌هایت را بغل کردم

می‌سوختم در انزوای سرد و بی‌روحم
خود را درون ماجراهای تو حل کردم

باطرح لبخندِ همیشه گرم و شیرینت
جام پر از زهرِ فراقت را عسل کرد...

این چند روزه ارزش مهمان و مهمانی نداشت
یا ارزش دل بستن و دل کندن آنی نداشت

هر کس که صاف و ساده بود، خیری ندیده از جهان
صدها هزاران دشمن و یک دوست جانی نداشت

یک عده غرق نعمت و سرگرم حوری بازی‌اند
یک...

در دست‌های پیر و فرسودم
دارد عصا چون بید می‌لرزد
عمرم گذشت و تازه فهمیدم
آنقدرها دنیا نمی‌ارزد
#احمدصیفوری