ساقیا من روزه ام، وسواس خناسم مشو
نقشه چیدن مکش،سبزینه ام داسم مشو
شیشه ام چونان زلالم کاَنّه آب روان
با اداها با کرشمه تیغِ الماسم مشو...

خوش باش که جشنِ روزه داران آمد
یک ماه ریاضتت به پایان آمد
خشکید زمین و لَب،از این بی آبی
عید آمد و با نعمتِ باران آمد...

قدر است ولی در در غلطم غلتانم
عمریست در این وادیِ سرگردانم
با آنکه چهل سال زِ عمرم رفته
نابالغ و ناخالصم و نادانم...

زیبایِ من ،مهربانم،پدر به قربانت
نام تو را
از مهدی موعود(عج) گرفته ام
و تو چقدر شبیه او هستی
همان بوعلی سینای بی همتا
و چقدر خوب است که تو هستی
بهترین هدیه های این دنیا
کور شود هر آنکه بدخواهت
لال ش...

"درخت پُر شاخ و برگِ تن"


گرفته اند اطرافِ مرا شاخه های سبز
همسایه های مهربانِ من
سالهاست که تنهایی مرا پُر کرده
مانندِ برادرانِ هم مادر
آنقدر سرگرمِ مراوده ام که به کلی
ریشه ام را زِ یاد بُرده
گاه...