اسد حیدری

باران

ارسال شده در تاریخ : 23 اردیبهشت 1401 | شماره ثبت : H9420786

"باران"

باز هم باران
قطره های نقره ای رنگ حیات
دانه های شب چراغ
زیباترین مخلوقِ پروردگار
چه می کند این اکسیرِ بی همتا
بخل ندارد به سانِ آدم ها
می رویاند و پُر آب میکند
سبزه و رودخانه
کاهریزها
همه را مثلِ هم سیراب می کند
با آمدنش سبز میکند
هم، دل
هم زمینِ مرده را،هر دو
جوانه می زند امید، گندم
چقدر دریا دل است این باران
مهربان تر از مادر ها
غنچه ها می آوَرَد با خویشتن
یاس ها
شقایق ها
نغمه ها می آوَرَد از بلبلان
خاک، بوی عطرِ ناب می گیرد
وقتِ هم آغوشی اش با باران
چقدر، زیباست این زیبایی
باران ، بانیِ بینایی
بهره مندی
روشنایی
دلم چقدر بهار می خواهد
برایِ یار، قرار می خواهد
همان یارِ مهربانِ آبانی
همکلاسِ شیرینِ دبستانی
رفیقِ جدول ضرب های پاییزی
هم ردیفِ صف های صبحگاهی
یارِ خسته از مشق های طولانی
مضطرب از کلاس های جبرانی
کاش می شد قرارَش می بودم
سرِ قول و قرارم می بودم
برایِ زمینِ خشکِ وجودش
بارانی از جنسِ یار می بودم
دلم چقدر باران می خواهد
قرارِ دلِ یاران می خواهد
تشنهء جرعه ای آرامشم
خودم، کم
برای دلدار می خواهم
دلم چقدر ، بهار می خواهد
برای یار، قرار می خواهد
اسد حیدری متخلص به
"ظاهر"
پنجشنبه ۱۴۰۱/۰۲/۲۲
تنگه بهشت (کنشت)کرمانشاه