《 دیکتاتور》

حوّای من..،
بی دلیل نیست چشمان وحشی تو
بویی از دموکراسی نبرده اند؛
عطر رُز موهایت
حکومت می کند در قرن مُدرن
که اینگونه بی رحمانه
زیر یوغِ حکم پادشاه دیکتاتور
قلب مرا حبس کرده،
و می ترسم ...

《غنیمت》

بانو جان..،
نوازش موهایت را دوست دارم
نمی دانی؟
چه نبرد و کُشتاری برپاست
میان انگشتانم و
تارهای سیاه و سپید زُلف پریشانت
که این چنین برای بودنت
تمام واژه های تشنه
در حلقوم شعرم ناپدید می شو...

《پیگرد قانونی》

چقدر سخت است
مَشام واژه پُر از غرور شود
در ترانه ای که
زیر آسمان آبی نگاهت سُروده ام
همیشه برابر دادگاه دلت
وقتی قاضی با صدای بلند
فریاد می زند:
اعتراض وارد نیست
محکوم بودم به جُرم ع...

《آرایش جنگی》


عزیز شعرهای من..،
دلم همچون قشونِ
شکست خورده ای ست
در برابر آرایش جنگیِ سُرمه ی چشمانت
که هر شب
سربازان اسیرش را
در جدالِ نابرابر عمقِ نگاهت
به خاک و خون خواهی کشاند؛
و زخم کهنه ی شعره...

《آتش بس》

زیبای من..؛
یقین دارم اگر چشمانت
همدیگر را ببینند
دوئل رُخ خواهد داد
جنگ جهانی عشق شروع می شود
زیر پلک های فرو بسته اَت،
می ترسم در هجوم ارتش واژه ها
روی لب های بی دفاعِ به خاک و خون کشیده ش...