《آتشکده》

چشمان بارانی اَت را که می بندی
گویا اشک هایت
میان شعله های آتشین مژگانت
قفل پلک هایت را می بوسند
و چه شاعرانه..؛
قطره ای مثل موسیقی
بر قافیه ی شانه هایم نواخته می شود
روی خطِ حامل نُت های نو...

《سیاسی》

هرگز فراموش نخواهم کرد
شبی که آمدی در آسمانم
و ماه را کامل کردی
تا نگاهم محو چشمانت شد؛
من دست کشیدم از شعرهای حماسی
شدم شبیه مَردی زندانی
که عاشق مژگانت بود
و انگار پشت میله های پلک تو
همه ش...

《سوگوار》

بنا نیست که آسمان
همیشه آبی باشد
گاهی سیاه است،
شبیه چشمانت
گاهی سپید،
همچون شعرهایم
گاهی خاکستری،
شبیه پَر قو که عاشق جفتش بود
و تازه سوگوار شده
گاهی هم هفت رنگ می شود،
مثل شالگردنی آدم برف...

《مظلوم》

ببین مرا،
همچون مترسکی تنها
تلخ بنوش مرا،
همچون چای بی قند
بنویس مرا،
همچون فصل زرد خزان
بخوان مرا،
همچون شعری مظلوم
برقص مرا،
همچون آهنگی غمگین
ببوس مرا،
همچون طعم گَس خاطرات
که مرا افق محزو...

《آهنگ غمگین》

چشمانت رنگ پائیز من است
که صدای خش خش برگ ها
همچون سمفونی باران
ساز ناکوک دلم را می نوازد؛
وقتی گریه اَم می گرفت
به هر ساز نگاهت رقصیدم
با واژه های مژگان بلند تو
میان دلتنگی هایِ شعر آسم...