چرخیده نیروگاه های زندگی در باد
ایماژ بژ پوشیده ای در شعرهای من
عصیان عطرت در جهانی یائسه پیچید
حالا بمان در قب من ،ای طرفه پیراهن ..

اکتبرهای دربدر،موقوفه ی عشقند
جیغ زنی در ماسه های ساحل ماهو
بایاس...

محو عبور سرخ ارواح حُمیرایی
صحرای تب را دوست دارم، در شب تردید
مسحور تصویر تماشایی دورانم
روزان زراندود کولیخانه ی خورشید

گم کَرده ام،گرمای شولای بهاری را
از تابِ برف بسترِ افسانه پرسیدم
در بیکران هس...

از عصر میوسن،
من عاشق تو بودم
با پیراهن بنفش ابریشم
گوشواره های حلقوی آتش،
و شروع قصه ی قفس، چنین بوده ..
.
.
.
حوصله ام سبز سدری محضست
که انبوه پرز قالیچه ها به معراج میبرند ..
سایه میپوشم و رم میکنم...

مشرق از عطر ناکجا
مشرق از خوشه های طلا پر شد..
در هی هی دخترکی چوپان
-در دشتهای پیراهنت- ،
به برودت روزهای فیروزه ای اندیشیدم
کراواتت را به رباعیهای سالهای بعد گره زدم
سیگارت را روشن کردم
-تا در لبهای...

میچمد به سایه زار دور ،نیله- اسب دشت های شرجی خزان

در ستیز باد های سرمه ریز، نقره فام ساحلی که بی نشان


می دود به سبز گشن جلگه های یالخیز ،،، پر شهیق

و ماهتاب آرمید در سکوت راز صخره های سرد ارغوان...