رسم بزرگان است اگر افتاده باشی
بر خاک می افتی ز هر کس زاده باشی

یک روز توفان می شود در عشق آن روز
باید برای مردنت آماده باشی

آغاز عشق جاودان ما در این است
وقتی که هستی را به آتش داده باشی

...

تو زیر خاک نشستی و من به خاک سیاه
تفاوتی نکند این برای دنیا ، آه

بگو به من که در آنجا چه می کنی ای عشق
چه می دهند به جای حقوق آخر ماه

نشانیت که ندارم چه نامه بنویسم
به دست کس نرسیده است...

افتادن سرهایمان از سرگرانی است
برگی که می افتد نه از نامهربانی است
از ناله های جغد فهمیدم درست است
فریادهای نیمه شب ها آسمانی است
پیران جوانی را به خاطر می سپارند
حسی که پیری را نمی بیند جوانی اس...

گم شدم در گیر و دار آرزو های خودم
تا به تنهایی رسیدم باز با پای خودم
مثل احساسی که از دلبستگی بیزار بود
من زمستانم گریزانم ز سرمای خودم
آتش سوزان عشقم در مسیر سرد باد
می شوم توفان ویرانی فردای ...

تلخ است جدایی و سرانجام جدایی
هم بدتر از آن اینکه بدانند نیایی
چون سنگ که بر آینه خوردست و شکسته ست
از حادثه ات مانده از آن روز صدایی
چندی است به دنبال تو هستیم و ندانیم
در صفحه ی گم گشته ای از خ...