باشد این هدیه به دیوانگی آخر من
هر گلی را که عزیزم زده ای بر سر من
سال ها پر زده ای در پی آمال خودت
کس نپرسید و نگفتی که چرا با پر من
این چه شاهی است خدایا ز من کم اقبال
دشمنم رفته به فرماندهی لشکر من
بارها کرده ام از مردم این شهر سوال
دسته ی خویش بریده است چرا خنجر من
هرکه آمد به غم آباد سکوتم گله کرد
جز دل تنگ ندارد خبری کشور من
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 4
حمیدرضا عبدلی 14 خرداد 1395 15:25
با سلام استاد بسیار عالی
علیرضا خسروی 14 خرداد 1395 21:36
درودها استاد گرامی
طلعت خیاط پیشه 14 خرداد 1395 21:55
درود بر شما
بسیار زیبا سروده اید
قاسم پیرنظر 22 خرداد 1395 15:21
عرض سلام دارم جناب نادری بزرگوار درودتان باد بسیار زیبا بود لذتی زوافر بردم
دستمریزاد و احسنت بر جولان قلمتان مانا باشید ونویسا
یاحق..............................