جام و جان

سال ها طی شد که دل دادم , قراری جان گرفت
وعده ی دیدارمان آمد , ولی توفان گرفت
خون شد این مدت ز انگشتان بی روحم چکید
خون ندارد هرکه این دلشوره را آسان گرفت
شد کویری مدتی ذهنم و ...

من سنگ بوده ام همه جا پا نبوده ام
من خوب بوده ام همه اش تا نبوده ام

در عالم تخیل خود خواب خواب خواب
بیدار بوده ام زمانی و اینجا نبوده ام

شاید کویر باشم و آتش بپا کنم
اما بعید نیست که دریا نبو...

خنجر فامیل
من ضربه را از خنجر فامیل خوردم
آهنگری بودم که با شمشیر مردم

من با درختان هم نفس بودم زمانی
دردا که جنگل را به نجاری سپردم

رفتار ناجور شما دیوانه ام کرد
صد سنگ...

اوضاع بدی شد نکند تاب ندارم
دعوا سر ظلم است من اصحاب ندارم

نارنجکی افتاده ز دیوار کنارم
دیر است دگر قدرت پرتاب ندارم

پیوسته به هم روز و شبم دست خودم نیست
من شعله ی آتشکده ام خواب ندارم

رفت...

هر چه می خواهی از این رسوا شدن تعبیر کن
شهر را با حرفهای بیخودی درگیر کن

من نمی میرم چنین با سرنوشت پیش رو
فکر دعوا را غلاف قبضه ی شمشیر کن

نان مردم را مبر با این بخیلی های تلخ
حرف های مفت بس...