یارم از صبح صحر تا شام پی جور توام
همچو مجنون در بدر آواره کوی تو ام
هیچ عاقل را نباشد درکی از حال منی
همچو صیدی در کمند تار گیسوی توام
نیست اشکالی به دل گر همچوشمع آب میشود
نور بخش شبهای پر فراز بی ف...

به خاطرم تو سپردی که عشق زیبا است
که درک حس قشنگ تو معما است
نبوده بی سبب آنچه عاشقت گشتم
که میل به وصل تو هم تقدیر فردا است
ببخش نبوده که این ذره در قیاس به تو
به نزد تو که قیاس هیچ ،کنار دریا است
به...

آن نگاه خیره به دست بخشنده
مید هد امید به هر بیننده
که هنوز باشد خیری گمنام
که نوید امید داده به آینده
که نمرده هنوز حس همدردی
گرچه سخت است ،زندگی هر بنده
اینکه از مالش به راحتی گذرد
بهر مر ضای خدای ب...

آنکس که جهان را نگرد جزء تو نبیند
جزء بندگیت راه دگر را نگزیند
دادی تو به ذات میل به خواب و خور و شهوت
انصاف نبود همچو بهائم ،به خواب و خور و شهوت بنشیند
این جسم بود همچو لباسی به تنش در خور دنیا
عقل ...

چو یار آمده به خفا لحظه ی دیدن
گنه نباشه ز لبانش بوسه ی چیدن
فلک گلایه نکن گنه نکرد عاشق
که در خفا رخ معشوق یک نظر دیدن
نکرده خطا آنکه لحظه ی با یارش
ز جام عشق نگارش می نوشیدن
...