مریمانه (۲۷)

اگرچه عشق برایم به جز شکنجه نخواست
هنوز ناجی چشمم در این گرفته فضاست
ببین که پنجه ی شب با دلم چه‌ها کرده است؟!
غرورِ دستِ کریم و مقدَََّس تو کجاست؟
سپرده‌ام به تو دریا! جزیره ی دل خویش
و...

مریمانه (۲۶)
به وبرای مریم بانو!

من آن عاشق ترین مردِ جنوبم
رها ازعشق تو روبه غروبم
یکی یکدانه ام زیباترینم
مَهین بانویِ نازِ نازنینم
عزیزی و دل انگیزی ونازی
شرارِعشقی ودراهتزازی
قلم دروصف عشقت ناتوا...

مریمانه (۲۴)

««گاهی دلت کسی تنگ می‌شود»(استاد محمدعلی بهمنی)
وقتی زلال آینه از سنگ می‌شود
کم کم دلم برای کسی تنگ می‌شود
گویی غزال سرخوش صحرای عاشقی
...

مریمانه (۲۵)

قطار رفت ولی خنده‌هات باقی بود
نگاه ساده ی دیر آشنات باقی بود
درایستگاه دلم را دوباره گم کردم
به جای خون دلم جای پات باقی بود
به بال ابر نشستم میان خاطره‌ها
به بازخوانی ذهنم صدات باقی بو...

مریمانه (۲۳)

من پسرک گیس‌های بریده ی شبم
آوازه خوان ترانه‌های نجومی
در من
شهید گور به گور شده‌ای بی‌قراری می‌کند
بانو با من ازدواج می‌کنید؟!...