در خیالم یاد چشمت می‌کند مجنون مرا
می‌روم تا اوج مستی میشوم از خود رها

تا که لب وا می‌کنم دیوانه می‌پندارمند
حال من را کس نمی‌داند جفا کردی جفا

با همین اشکی که از چشمان من لبریز شد
می‌نویسم نامه ها ...

چرا با من تو اینقد بی‌وفایی
چرا هرشب ز دستانم جدایی

چرا چشمم به چشمانت نمی‌خورد
چرا هرگز نمی‌پرسی کجایی

در این زندان عشقت من اسیرم
چرا از من نمی‌گیری سراغی

ز عادت می‌خزیدم در خیالات
به واقع من ندید...

حال من امشب خراب است جام چشم ات را بیار
لحظه ای بر من نگاه کن اسم من را هم ببار

عاشقان قانون ندارند شعر و می با هم خورند
جام آنها چشم دلدار است و آن را هم بزار

بی گمان پیمانه ها با رویِ یاران پر شود...

قلم دستم برای تو قسم میخورد
چشم پر اشکم برای دل تو میبارد

فصل غم های تو نزدیک است... دلم میترسد

نکند ما برویم از یادت
نکند گر بروم از خوابت

نشود با کس دیگر بروی
نشود پا به عشقم بزنی

ما برای با تو ...