از گدازه داغ‌تر
از طوفان سهمگین تر
از دریا مواج تر
از گلوله کشنده تر
...
نامش زن بود
و گیسوانش
یک گروهان مبارز سیاسی...

ای خدایت
لبخند می کشد بر دیوار دلتنگی
تو می خندی
عطر آویشن
تاراج شب گیسوان دم اسبت
که بر بلندای یلدا هم طعنه می زند
تک تازی و
هند نگاهت همتا ندارد
خط ابروانت
کوفی می نگارد
بر آبی چشمانم
ساقی انگور چشم...

در فرا دیدهای بی فردا
بَر خوردیم به دیوارها
مُهر خوردیم در کف سلول
پشت پلک های کبود دعا

مغزها کیش
چشم ها مات
قلب ها پات
می پاشند
مشت مشت
دندان
برای کلاغان مغزخوار

رو سوی سایه ها
بر صحنه ی سیاه
گلبول...

در سحر بود
که فریاد بر آورد ،خورشید
همه ی شب زده گان
خوابتان طولانی است
گوش تان
ناشنوا
چشم هاتان
به سیاهی بسته
نمی بینید مگر
آسمان
غرق شقاوت شده است
چهره ی آبی روز
زیر خاک پنهان است
و صدای گل نورسته ...

تو را جایی دیده ام
در آینه وقتی نگاهم می کرد
در قاب خالی پنجره
وقتی به ماه نگاه می کردم
در شادی گنجشگان صبح
وقتی در جوی آب بازی می کردند
از کتابی که می خواندم
آهنگی شنیدم
در خانه ی تو نشستم
چا...