در سحر بود
که فریاد بر آورد ،خورشید
همه ی شب زده گان
خوابتان طولانی است
گوش تان
ناشنوا
چشم هاتان
به سیاهی بسته
نمی بینید مگر
آسمان
غرق شقاوت شده است
چهره ی آبی روز
زیر خاک پنهان است
و صدای گل نورسته ی نور
از فلق می آید
و کمک می خواهد
همه ی شب زدگان
خوابتان طولانی است ...
گورها تان بیدار
در شب سرد سکوت
خواب خوش می بینند...
و چراغ پندار
همچنان خاموش است
و شقایق در گور
گل لاله در خون
یاسمن شعر سحر می خواند ...
از تن زخم نوید
چشم امید
چراغی دارد
شب در حیلت گوری دیگر ...
گورها می زاید
و حدیث گل سرخ
این چنین می خواند
هست گورهامان پیدا
وقت آنست که
بیدار شوید
چشم ها را به طلوع بگشایید
...
همه ی شب زده گان
خواب دیگر بس است
تا سپیده دگر راهی نیست
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نقد 6
علی معصومی 29 امرداد 1402 16:11
درودها بر بانو سمیعی ارجمند
♤♤♤
....
در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شنها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت
نرسیده به درخت کوچه باغی ست که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی ست
میروی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می آرد
پس به سمت گل تنهایی می پیچی...سهراب
فیروزه سمیعی 29 امرداد 1402 20:02
درودتان باد جناب استاد معصومی ادیب گرانقدر
من از اشعار سهراب بسیار تاثیر می گیریم
چون شاخه ی نو رسته ی نور
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان
شیما رحمانی 29 امرداد 1402 18:10
درودها فیروزه عزیزم شعر ناب و زیبایی بود که منو برد به حال و هوای اشعار سهرابِ جان. لذت بردم عزیزم????????????❤❤
فیروزه سمیعی 29 امرداد 1402 20:05
درودتان باد شیما جانم ♥️
من از اشعار نیمایی سهراب بسیار تاثیر می گیرم
چون همیشه چون جان می خوانمش
کاش سهراب جان بود
و شعرها می سرود
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان
حفیظ (بستا) پور حفیظ 05 شهریور 1402 21:26
درودها خدمت خواهر بزرگوار و ارجمندم بانو سمیعی اینکه زبان شعر شما و انتخاب واژگانتان نزدیک به سهراب عزیز است اما مضمون شعرتان جدای از آن چیزی است که دوستان از شعر سهراب تداعی کردهاند پس شما با زبان سهراب گونه ی متعلق به خودتان و با فکر کامل خودتان سرودهاید درود بر این زیبا سرایی من این شعر شما را تحسین میکنم
فیروزه سمیعی 05 شهریور 1402 23:32
درودتان باد جناب استاد پور حفیظ ادیب گرانقدر
دقیقا همینطوره
البته شاعران کلاسیک سرا همه از شاعران مطرح قبل از خودشان الهام می گیرند
از نظر سبک و اوزان شعری و ردیف ها و قافیه ها
یک امر بدیهی است .
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و نکته سنجی ارزشمندتان
پاینده باشید و سبز