محکوم کرد چشمان تو مرا به تنهایی و رفت
بعد تو پرسه و سکوت ، ویرانه ی قلب شعله ور
از واژه ها ساختم تنت ،همبستر سایه شدم
خاکسترِ عشقم هنوز از یادِ نامت شعله ور
بین من و تو شد خدا ،هجران ،جهانی فاصله...

عطرِ سکر آورِ اقاقی ها ، بر تنِ خیسِ کوچهِ سرگردان
باز باران ترانه خواند از تو ،عطشِ جاودانِ آتش ها
بوی نارنج حریمِ گیسویت، ای اوستایِ مست و بی پروا
یشتِ لب بر لبم نشست بانو ، شعله یِ پاک ، نوایِ آ...

بندرِ آبیِ چشمت شهوتِ تکرارِ راز
بسترِ خاموش و طوفان ، کوچِ نجوای نیاز
هاله یِ سوزان حریقِ قلبِ من لبهای توست
در سکوت لبریز ابهامِ تنت ، آوای راز
خانه یِ تاریک و نور سبزه زاران تنت
مست پیچاپیچِ پ...

سوسویِ فانوس بی پناه ، احساسِ بی پروایِ من
در دل غم بیگانه ای کز جان مرا بیگانه کرد
سرشار از عطرِ وسوسه ، گیسو پرافشان سکرِ یاس
بر آیه یِ تاریکِ شب موی تو وحیِ تازه کرد
دلتنگیه جاوید این غم سرنیامد...

جنونِ گیسویت رهزن ،تنت عریان تر از آتش
به نیزارِ لبت شعله ،نوایِ نی لبک آتش
کمی بالا بگیر دامن ، زمین از خون رزها مست
سرابِ آینه حیران زِ الهام لبت ، آتش
زِ بهر بردن دلها هوس می بافت چشمانت
تلاطم ه...