سرد است هوا نگاه تو جان بخش است
آن چهره ی همچو ماه تو جان بخش است
این شهر تمام مردمش مایوس اند
آغوش تو و پناه تو جان بخش است

**********

ژرفایِ نگاهت از جنون لبریز است
تاثیرِ دو چشمِ تو ، چو تیغِ تیز...

بر خلاف ِ رود ِ جاری میزنم پارو به آب
تا در این جبر ِ زمان راهی به جایی وا کنم
یکّه و تنها در این آوردگاه زندگی
می زنم پارو که شاید رود را دریا کنم

***********

با شب ِ گیسوی ِ تو یلدا نمی خواه...

قلبت همه سنگ است
مانند ِدیواری
با ما از این به باش
زیبای ِ تاتاری

چنگیز ِ بیرحمی
تیمور لنگ ِ توست
کوهی که از سرهاست
محصول ِ جنگ ِ توست

جام ِ شراب ِ تو
خون ِ رزان دارد
این خون ِ پُر نفرین
زخمی گزان د...

میخ تسلیمم و در جبر ِ جهان بند شدم
بَر سَرم ضربه زند چَکُشِ ایّامِ سیاه
دستِ تأدیبِ جهان میر غضب بود عجب
چون ادب کرد مرا گفت به من راه بیا

بختِ من غولِ سیاهی ست که دنبال من است
گرزی از سنگ به دستش، ه...

غصه ز ِ سر در می کنم
لب را به می، تر می کنم
این زخم ِ دل با یاد تو
ترمیم و بهتر می کنم

می سوزم از چشمان تو
با آن شرار ِ جان ِ تو
با آتش ِ پنهان ِ تو
خود را چه پَر پَر می کنم

آتش به جان چون هیمه ام...