نگاهت می کند پُر، ساغرم را
پُر از مستی نموده باورم را

اگر بودم زمانی اهلِ ایمان
ببین اینک وجودِ کافرم را

تو ققنوسی مرا سوزاندی از عشق
تماشا کن فقط خاکسترم را

نگاهم اشک و خون می بارد امّا
به ...

بَر اَبر نظر می کنم او پُر زِ سرشک است
خالی ز امیدست ، در او ناله و آهیست
شاید که زِ انجام من او دل نگران است
این راه که من می روم این راه تباهیست

از پنجره بر شهر نظر می کنم اکنون
شهر از وزش باد م...

دردها را چگونه می فهمی
آن زمانی که کُشته شد حلاج
جان ِ خود را به راهِ اندیشه
کرده قربان و گشته او تاراج

دردها را چگونه می یابی
مثل سرباز ِ پیش ِ خمپاره
لحظه ی انفجار ِ وحشت زا
جسم ِ پاشیده از هم و پا...

شبی که گرگ و میش ِ آسمانها
قمر در عقربی را جلوه گر کرد
تمامم را همین افکارِ موهوم
چگونه شُخم زد ، زیر و زبر کرد

به آنی چون ملائک پاکِ پاکم
دَمی ابلیسی ام با داسِ خونی
دَمی غرقم در این دریایِ تطهیر...

گُلِ خنده بر لب نشاندم ولی
همیشه غمی در دلم داشتم
نقابی زِ لبخند من می زدم
گُلِ غم برای خودم کاشتم

لبم چون بهاری که بَس زنده بود
سخن از درخت و بَر و بار داشت
درونم زمستانِ تاریک و سرد
شبیه کویری که ...