abolfazl zaarei

سوگ سپید

ارسال شده در تاریخ : 16 دی 1402 | شماره ثبت : H9427851

بَر اَبر نظر می کنم او پُر زِ سرشک است
خالی ز امیدست ، در او ناله و آهیست
شاید که زِ انجام من او دل نگران است
این راه که من می روم این راه تباهیست

از پنجره بر شهر نظر می کنم اکنون
شهر از وزش باد مُشّوش ، نگران است
با ریزش باران غم دنیا شده پیدا
رنگ غم او می گذرد ، غم گذران است

برگی که رها می شود از شاخه ی مادر
دل از هوس سبز شدن می گُسَلَد او
پاشیده شود بر رُخِ او گَردِ طلایی
بر لِه شدن و خُرد شدن دل بدهد او

جنس غم دل مثل غم ابر جهان نیست
این بارش و باران و سیاهی که غمی نیست
عالم پَسِ این بارش و باران چه قشنگ است
این ماتم و غم پُر زِ عزا ، اشک و نَمی نیست

باران که فقط مژده ی یک سوگ سپید است
بر گوش رسانَد قدمش مژده ی آغاز
بر دل برساند هوس تازه شدن را
در بارش باران هوس رفتن و پرواز