بنشین به کنارم ای مونس و ای یارم
من خسته از این دردم من سوخته‌ هجرانم

من خسته از این حالم بشکسته پر و بالم
من کافر و من ملحد افتاده ز ایمانم

گه خسته و گه غمگین، یکدست گهی رنگین
من شاد شوم گاهی...

هرکه را دست دراز است نیازش بیشتر
چو شود شعله فروزان گدازش بیشتر

عقابی که کند باز دو بالش به پرواز
همه کبر و جلال و فرازش بیشتر

ما را غم اندوخته‌ی دوران نیست
هر که را حرص و طمع بود آزش بیشتر

ع...

خوشا آن دم در این شهر نگاری داشتیم
دل به دلبر دادیم و دل نو نواری داشتیم

می‌نشستی بر سر کوی حبیب آن روزگار
یاد باد آن روزگار، ما روزگاری داشتیم

صحبت غم را نبود آن دم که بودی یار من
خاطرت هست ک...

کشم آه از جفا و پستی‌ات تا دل فروزد
فرو کردم دو سوزن در دهان تا لب بدوزد

مبادا از دهان نفرین بیاید، وای بر من!
مبادا آه من پیراهن دلبر بسوزد

...

جانا چه شد کز بهر من از عشق روایت می‌کنی
این خفته‌ی شیدای را از چه ملامت می‌کنی

هرکس در این وادی بدید آن خال و آن چشم سیه
دانست چرا عاشق را تنها کفایت می‌کنی

چون گیسوان از روی گوش آمد بریخت بر ر...