باهرترانه وشعر،احساس شعله ورشد
هرساعت ودقیقه بایاداوبه سرشد

مردی شبیه مجنون،باقلب زخم خورده
وقتی که نیست جسم وروح ترانه مرده

مردی که عاشقم شد دورازهزارنامرد
چشم ودل ونگاهم راعاشق خودش کرد

...

گفتی که عاشقتم فقط خدا می دونه!
چقدرواست می میرم کی وکجا می دونه؟!!
چه حرفای قشنگی نفهمیدم که سنگی
بایه زن بی سلاح دلت می یاد بجنگی؟!
سلاح من یه بغضه تواین شبای پاییز
بایه دل شکسته،جوهرودفترومیز
...

دنیارو من به هم می ریزم واست
فقط بگو دوستت دارم کافیه
ترانه هازنده میشن به عشقت
شعر و ردیف وغزل وقافیه
تب می کنم شبا ،غروبا ،اینجا
پلک به هم نزن ببین عکسمو
تو رویاو خیال هر روزمن
یه لطف...

همه ترانه هاقسم خوردند
منویادتوبندازند
همین دفتر...همین شعرا...
شریک جرم آغازند
هوای دوری ازعشقت
چقدرسخت ونفس گیره
دوبیتی خودکشی کرده
داره یه گوشه می میره
موهامومی سپرم به باد
یه عطرخوب ورویا...

یه احساس حسادت باز دارم
به اون سیگاری که روی لباته
چه حالی می کنه تلخیش هر روز
با اون لبهایی که مثل نباته

ببخشیدا جسارت می شه...اما
رقیب سخت من سیگار باشه
یه زیر سیگاری و یه فندک و دود
می تون...