بر دامن تپه رد پای من و توست
خار و گل و سنگ آشنای من و توست
تشبیه رساتری به ذهنم نرسید
این کوه بلند غصه های من و توست
...

من ضربه را از خنجر فامیل خوردم
آهنگری بودم که با شمشیر مردم
چون با درختان هم نفس بودم زمانی
دردا که جنگل را به نجاری سپردم
رفتار ناجور شما دیوانه ام کرد
صد سنگ خوردم از شما ن...

اوضاع بدی شد نکند تاب ندارم
دعوا سر ظلم است من اصحاب ندارم
نارنجکی افتاده ز دیوار کنارم
دیر است دگر قدرت پرتاب ندارم
پیوسته به هم روز و شبم دست خودم نیست
من شعله ی آتشکده ام خواب ندارم
رفتند از ...

چه شد در آسمان ها این که دزدیدند ماهم را
به نامردی چنین دادند مزد اشتباهم را
زدند آن گونه گاو آهن به دشت باورم آن روز
که من گم کرده ام در سر زمین خویش راهم را
تکان خوردم تکانی آنچنانی در مدار خویش...

آینده بهتر نیست ،فکری کن برایش
می آید از اکنون صدای گریه هایش
شوقی که با آن می دویدی کوچه ها را
شاید به آهی بشکند زانوی پایش
شاید موافق با تو در واقع نباشد
شخصی که پنهان می کنی در سر هوایش
شلیک ...