در پگاه
چه می شود که ببینم تو را به رو به رو
به رو به رو بنشینم برای گفت و گو
چه می شود که حواست به سمت من باشد
که در پگاه ببینم نگاه تو هر سو
چه می شود که دوباره کنار تو باشم
شبیه بوی اقاقی نشسته...
با تو سرکار و بی تو بیکارم من
هر روز به چالشی گرفتارم من
عشق تو اگر سراب و خوابی باشد
انگار نه انگار که بیدارم من...
نگاه می کنم این ابتدای ویرانی است
امیدِ مرده برای شبی که طولانی است
نگاه می کنمش بی جواب ، بی پرسش
شروعِ درد برای غمی که انسانی است
لبی که خنده ندارد به رعد می ماند
چرا که ابرِ نگاهش همیشه طوفانی ...
این قصه ی ما شنیدنش می ارزد
دریای سراب دیدنش می ارزد
با عشق کنار آمدن راهی داشت
با آن ته خط رسیدنش می ارزد
به هرچه می نگرم مانده از تو یک ردی
بیا که منتظرم تا دوباره برگردی
چو در میان دلی جایگاه می سازی
نمی شود که رهایش کنی به این زودی
برای قلب من این اتفاق خوبی بود
که عاشقانه تمامش اسیر خود کردی
...
تبلیغات
