یار و نار

گل گفت سرانجام دلی را
ای عشق چرا غم!؟تو چنینی
هر هفت ثمن که عشق من شد
صاحب بنشاند ز نگینی
بر صاحب رضوان بنوشتند
این عشق شده گوی برینی
در دست بنه شعر هماورد
آنجا که شده قیصر و زینی
...

جنگ جهانی شده یارم بخند
جمله ی من باز ،تو یارم مبند

شعر تو از من زده مهتر ز عشق
عاشق تو،عاشق من،دل نبند

صاحب این عشق که دیوانه شد

سیده مریم جعفری...

تو قند مربّح،تو شعر تمیزی
من از شعر تو ماه!چه گویم،عزیزی
تو شعر همایی،من آن شعر خاموش
غزل،خاک من شد سراپا ز میزی
تو جولانگه من،ز شعری شب من
که فردا همایش بگیرد چه تیزی
مربع نمودم،مسجع نمودی
ک...

"تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی"
از عشق زدی جمله مرا با که تو باشی؟
دفتر زده ام ز عشق مجهول ز بحری
این دامنه از عشق شود با تو حواشی
دندان مگز از عشق که من فرصت ماهم
دندان بزن از شعر که شد باده...

مدیحه ی دو ستایش،مبین،محمّد شد
ازل ز نام تو بر پا که آیه احمد شد
سبو چه تشنه بگوید چه منقلب بر آه
به نزد ساقی مجلس أذن به مرقد شد
مدام بر لب ساقی اذان بگو مأذون
که این شب از ره طاعت ز عشق بی حد...