خزر مبهم فکر زاینده رود است
خزر عشق در زنده یعنی وجود است
.
ز راه کرانه افق تا به دریاست
مگر عشق از زنده رودی سجوداست؟
.
تلاطم اگر موج دریا بشوید
تمام رهی صفحه از دل کبود است
.
کجا من ترانه...

ای آینه مهمان کن

ای آینه مهمان کن دل را به تغزل ها
از شعر به آیینی رفته است برین دل ها
قصر تو که مجنونی حرف است ز دل خونی
با عشق بباید راند شعری ز تفأل ها
این زمزمه کافی نیست از مهر تویی،آری
ق...

ای جان که به مرکب بنشانی شب شعری
بر یاد نشانم شب و شعرت به سپهری
کان ماه که در برکه ی من شد به نمایش
ناچیده فروغی است که افتاد به بحری
هرگز نتوان گفت که ماهی است نه ماه است
این برکه از آن جلوه ...

اگر پسته بخندد مثل بادام
نه هرگز مغز ماند نه دو تا خام
که شعر فندق از شیرین زبانی
نویسد مغز پسته می زند جام
.
سیده مریم جعفری...

دو تا نارنج از فرط خرابی
گذر کردند بر سیب و گلابی
به لیمو گفت آن نارنج نارس
چرا هی می زنی از دل به آبی
فرو افتاد یک نارنج دیگر
که از دستش غذا دارد کبابی
به شیرین توت گفت نارنج پر آب
اگر می بو...