با قافیه ای تازه،شعری بسرایی نو
از من بنویسی و دل را بستانی تو
این مرز قوافی نیست،دل را ز تو کافی نیست
باید بزنم شعری،شعری که منافی نیست
از چشمه ی دلداری،از دست و دلی یاری
بر من قدحی آری،از دست...

قند و قهوه
.
گه گاه قند و قهوه شیرین شود به فنجان
یا اندر آب لیوان قند است بر تو درمان
اما نه شعر شیرین شیرین کند دهان را
بل قند قصه در ما شیرین شود به الحان
.
سیده مریم جعفری...

مگر دو پاره سرودن چو شعر می دانند؟
هلا که از نفس خود چه شعر می خوانند؟
کسی نگفته که سطری شده تمام آری
به قدر قافیه صحبت نما که می ماند.
.
سیده مریم جعفری...

به شب نشینی ماه من اگر شدم دعوت
دلم ستاره سرود از رهی ز یک فکرت

غمین اگر نسرودم ز لب جز او را من
به من ستاره نمایاند ز عشق از یک نت

کسی که از نو سرودن غزل بفهماند
همیشه در طلبم می کند ز معن...

من همون ماهی تنگم
که رسید به تو به ماهی
تو همون مخزن رازی
که شدی چشم به راهی
دفترم قصیده ها گفت
تو نگو که اشتباهی
میرسه به تشنه از عشق
دو سه تا جرعه صراحی
واسه من ماهی و دریا
خط خطی نشد که...