امید جان هوایت میکند دل
شب هجران تو مارا چه حاصل
بکویت آیم و از نرگس راه
بیاد روی تو میگیرم ای ماه
به یاد چشم شوخ ناوک انداز
به یاد روی تو ای ماه تناز
درآن چشمت مرا میخانه ای هست
که صد عاقل ...

اگر از یار سفر کرده نشانی یابم

همچو خضر از لب او آب جوانی یابم

یار عاشق کش من رفت و ندارم خبری

کاش از خاک درش باز نشانی یابم

گر دوصد لشگر کین تیغ برویم بکشند

نیست باکم گر از ا...

امید من به جز عشق علی نیست
دلم جز بر فروغش منجلی نیست
همه نالم که ای مولای من گیر
زلطفت دست این خوار زمین گیر
چو من زادم به عشق تو به زادم
امید من توئی ای نور د ا د م
همه صورو صلات من بسوی...

در کدامین دریا
به طول تنهائی من
بی من شب میشود
وعریان ترین مردمان
سلامم را پارسخ نمی دهند
ورنگ آبی آب روحم را آرام میکند
به تو می اندیشم
که عشق را نشانم دادی
ومرحمی بر زخمهای
تنهائییم گذاشتی
...

مست و مستانه بگریم بَرِ مینای دگر

من به میخانه ی عشقم تو برو جای دگر

تو آن ناوک مژگان بلند و لب و لعل

من و عشق و رخِ ماه تو و فردای دگر

دل من گرچه هدف بازی مژگان تو شد

لیک...