قلبی نشده، چون دل من،ریش‌تر از عشق
از هر که دگر، اینهمه تشویش‌تر از عشق

من بیش‌ تر از هر که رفیقش شدم، اما
کس تیر نزد، بر دل من، بیش‌ تر از عشق

با خون دلم، گر چه بپرورده ام او را
نوشی نچشیدم، به خدا...

از ساغر چشم‌ های‌گیرایت،سرمست به یک پیاله، یعنی‌ من!
ساقی‌ تو اگر،شراب چشمانت،آن‌ مست هزار ساله،یعنی‌من!

تاوان تمام صبر من‌این شد،بخشیدن سر به مسلخ خواری
در محکمه ى قضاوت چشمت، بازنده ى بى قباله، یعن...

شهر را یکسره گشتم پی‌ات‌ امشب،تو کجایی؟
نکند  بی‌خبر  از عادت  این  سر  به  هوایی؟

از  چه  آیین   تو   یک ذر ه  وفا  رسم  ندارد؟
"عهد  نابستن  تو ، بِهْ  که   ببندی  و  نیایی"

من که یک عمر هدر دادم ...

دلم  با  ترکمن‌چای  تو  قربانی‌ست،،،،،قاجاری!
که  از من دل  ربوده، جذبه‌ی  چشمان  تاتاری

به  یغما  برده  دل را،  دختر  زیبای  فروردین
همان که عاشقی آموخت ما را با ولنگاری

کسی‌که در بدست آوردنت،...

درد می بارد، از این بابت کسی مٵیوس نیست
واژه‌ ی تزیین لب‌هامان بجز "افسوس" نیست

صحبت از نوروز و یلدا، نقل و قول قصه‌ هاست
عیدهامان، جز عزای سیل یا "ویروس" نیست

هموطن! قلب خدا، از ما چرا دلگیر ...