دریایِ کرم بر منِ شوریده دعا کن
من صاحبِ دردم تو کمی عشق عطا کن

بر ساحلِ زخمِ دِلِ من مرحمتی کن
دیوانه یِ ذکرت شده ام گاه ندا کن

من طاقتِ دوری ز نجف را که ندارم
دردم به سلامی ز حرم ب...

دلم بِشکسته شد وقتی که راهت را سوا کردی
مرا سوزانده ای آخر و از قلبت جدا کردی

دِگر دیوانه می گردم چو پروانه به دورِ شمع
شقایق را که می بینم ببین با دل چه ها کردی

تنم سرد است و افکارم پریشان می ش...

آسِمان هم شده از باده خمار
می برد از دلِ من صبرو قرار

باغ ها بارِ دِگر مست شدند
باد هم رقص کند ،فصل بهار

وقت آن شد که مهیا بشوم
تا ببینم رخِ زیبای ِ نگار

غصه ها را به کناری بزنم
چون که دیوانه شد...

پیر ِماگفت که آید خبری از کنعان
قلبِ بی طاقتِ ما را خبری ازجانان

آسِمان هم که هدفمند به تن می کوبد
باده می ریزدو مِی پخش کُند ازباران

می دهد شور به دل هایِ خراباتی ما
لاله آید، وٓ قدم بر سرِچشمِ ی...

پای افکارم کمی لنگ است و من افسرده ام
غم نشسته در دلم همچون گلی پژمرده ام

شاخه ی خشکیده ام بی یار و یاور مانده ام
سهمم از فردا تباهی گشته و دلمرده ام

هرچه کردم تا بدستش آورم اما نشد
نیمی از ع...