دلم بِشکسته شد وقتی که راهت را سوا کردی
مرا سوزانده ای آخر و از قلبت جدا کردی
دِگر دیوانه می گردم چو پروانه به دورِ شمع
شقایق را که می بینم ببین با دل چه ها کردی
تنم سرد است و افکارم پریشان می شود آنگه
که فکرم می زند آتش، چرا با من جفا کردی
صدایت می وزد در شب چه طوفانی به پا گردد
گلستانی نمی ماند، تو دستم را رها کردی
زبانت می زند زخمم که بنیادم براندازد
تو بر ویرانه های قلب این عاشق شنا کردی
چو تنها مانده این بلبل که آوازش نمی آید
نشانی از تو می خواهد بداند بد چرا کردی
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 16
امیر عاجلو 11 اردیبهشت 1399 20:00
لطیف و دلنشین
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:48
نوش دلتان گرامی
فاطمه گودرزی 11 اردیبهشت 1399 20:29
درود بر شما
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:48
سلام ودرود مهربانو
سعید اعظامی 11 اردیبهشت 1399 20:36
جناب اسدی برادر گلم درود زیبا وپر معنا .زنده باشید
دعوت میکنم به امضاء مهمانید
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:49
سلام ودرود جانا
قدردان مهرتان هستم
ارادت ها
علی معصومی 11 اردیبهشت 1399 20:46
درود و عرض ادب
☆☆☆☆☆
قلمت استوار
و
اندیشه ات بهاری باد
◇◇◇◇◇
و
خدا نگهدارتان
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:49
سلام و درود مهران را سپاس
علی روح افزا 11 اردیبهشت 1399 23:15
درود بر شما.......
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:50
درودبرشما
ولی اله بایبوردی 11 اردیبهشت 1399 23:28
درود
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:50
درودها
علی روح افزا 12 اردیبهشت 1399 00:36
درود بر شما
محمد رضا درویش زاده 12 اردیبهشت 1399 14:27
درود بسیار عالی و دلنشین
روح الله اسدی 26 اردیبهشت 1399 02:51
درود،نوش دلتان
خسرو فیضی 27 اردیبهشت 1399 13:33
. درودها نثارتان باد
. استاد ارجمند و گراندیش کلک هنرمندتان زیبا
. سروده ای را رقم زده است
. موفق باشید
. @}