جمعه ها را ندبه خوانم تا بیایم یک نشانی
سخت باشد به غلامی منزل صاحب ندانی

اشکهارا وقف دیدار تو کردم یک به یک
تا بپردازم بهایت یوسفم ای زندگانی

خوش نوا از درد دوری و غم هجران بگو
سالها بی هم...

شکوه از پیله مکن پروانگی آغاز کن
تَرک ساغر مبین مستانگی آغاز کن

سالها درجا زدی در پادگان عاقلان
بوسه زن بر رسته ها دیوانگی آغاز کن

تا به کی محتاج بخشیدن ز کوچکتر شوی
دل بده بر کبریا شاهانگی آ...

اگر این قسمت ما دست بلند اندیش است
به سر چشم نهم هر آنچه را در پیش است

نفسی یا که دو صد سال چه فرقی کند عمر
به فنا می دهد هر کس که اسیر خویش است

روح ما کوه و بدن سبزه ی نرم رویش
چه رساند ضرر...

راز دل پنهان نما تا یار پنهانی شوی
می رود دُر از صدف گر سست و بارانی شوی

همچو مرداب نمان در هوس آغوش سنگ
دل بکن از هر چی بینی تا خروشانی شوی

ذهن اگر محدود گلدانی شود پژمرده ای
فکر صحرا باید...