به خلوتیِ گلستانم نیامدی به درک بهتر
که شان زاغ نباشد بر ستبر قله کشاند پر
اگر چه گرگ وشم ، تنها ،گرسنه ، تردِ زمان و دین
ولی شرافت من بیشتر ز لقمه های سگانِ خر
قبای ژنده ی مظلومم نه سوز مردن شب های یخ
نخفته در کوچه کی داند چه زجه ها که نشد سحر
به آفتی که زمانه زد تکیده نخل زمستانم
که تکه تکه ی هیزمم ولی نه چوب بت و تبر
به رفتنی که خدا خواهد شکایتی نکند این دل
که بازِ عشق نشیند بر گمان و علم و دو صد هنر
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 15 فروردین 1400 17:50
سلام ودرود
روزبه آریا 16 فروردین 1400 01:49
درود بر شما استاد
بسیار زیباست
شهرام بذلی 16 فروردین 1400 09:20
علی مزینانی عسکری 18 فروردین 1400 16:50
سلام و عرض ادب
احسنت
علی احمدی 18 فروردین 1400 21:29
دست مریزاد و درود عزیز دل و استاد گران ارج گل کاشتی