با دست بازو دلی خوش نیوش اَرکُنی خوش است
ایمان تمام دار و ُ بیاموز/[دل گِروُ] شَوی ،خوش است
بازار را فروگذار، / رُو / هِجر ِعاشقانه شُو ،
تدبیر هر کس و ناکس شدن، چه؟ ، بی اَمان خوش است !
من/
- ناگزیرِ...

در یک طرف تووُ من را هزار رفیق
دریک طرف سَر و من را ، حَضار شفیق
در من تلاطم تو، تو هنوز، چوُ چُوگآنه
در هر طرف ، توو مآ را ، حزآر بلیغ
...

قَدر مومیایی را
استخوان پُکیده ای به آرزوی خَمیده
رقصِ شکستن ِ اندیشه
مُداوای املاء پرسشی است_
به این مضمون:
سیلاب می شود رُخی زِ سیلی این پرسِش؟...

شاعرانی مرده

کوچه های خاموش

_ شهر هم زوزه کشان

پدرانی مبهوت

خواب های موهوم

عصرها یخ بندان

غم کشانی مغموم

از سر سکوت، نوشتاری بر بستری از مصحف روان می گردد که هر چه ز آن عافیت خواهی ،
تورا بیش می افزاید و هَرچه تنگی دل آری ، فراخ می گشاید .

آنچه می خوانی تمحیدیه ایست، تو در توی ذهنی که بُرون را م...