فراموشت نکردن
یعنی هستی
من هنوز هستم

وقتی فقط یک صدا
بتواند بتمام جنگل بگوید
ایستادن رسم تست
نه هیزم شدن
او بیشک طوفان هوشیاریست
که از گلویی به اندازه ی دریا
می توفد...

این آرام نشسته
در میانه ی مجلس
عروس ساکت این زمانه نیست
بغض فرو خورده
خشم فشرده
کوه دماونداست

یاد بگیریم
که ماهم
اینگونه بمیریم
که نمیریم
#ب_ع

صدایت
زبان ملت
صدای صبوری
صبوری
سلاح ملت بود
درزیر خاک
در زیر خاکستر
در بالای ابرها
زنگ نمی زند
اما
هر روز تیز تر می شود...