این(من) نبود
این (تو) نبود
این(صلح)نبود
که ترا از من جدا کرد
این جنگ بود
که بعد از صلح تکه های خودش را هم پیدا نکرد...

کاش دو قلب داشتم
یکی برای تو
یکی برای زباله گرد سر راهم
می بینی
برای کولبران و...
کم می آورم
کاش همه وجودم
قلب بود ...

می گوید جمع کنید بروید
باشد
میروم کره شمالی
دستکم
هنوز آنجا
صندوق پست هست
هنوز پستچی نامه های عاشقانه ام را
برای تو می آورد...

وقتی بچه بودم
فقط باران می خواستم
و دستهای تورا
تا بیابان جنگل شود
و من فقط دست ترا بگیرم
در انبوه جنگل
باران آمد
بفراوانی
سیل شد
تو آنطرف سیل ماندی و من اینطرف
وکویر جنگلی شد از آرزوها...

این قطار راه افتاده است
می رود
حتی اگر من از پنجره اش بگورستانی پرتاب شوم
از میان مه
از میان ابر
از میان آتش
حتی اگر ریلهایش تمام شود
این قطار ریل گذارهم هست...