هزار و یک ورق از قصه را به باد سپرد
در این میان وَرَقی مانده را به یاد سپرد
تمام حسرت بر باد رفته را یکجا
به دست مرگ نفسهای بامداد سپرد
نشان هستی من را ندید و آخر راه
به بی نشانی یک خاک بی نماد سپرد
ب...

باز از گذرش،حادثه رد شد غزل ما
طوفان بلا بود گذشت از بغل ما
بال و پر ما بود در این بین ولی حیف‌
رفت و  قفسی غم زده شد ماحصل ما
تنها دو قدم مانده به یک عاقبت خوش
آتش زده شد مقصد ِ راهِ غزل ما
گلهای تری...

خدایا پول پیرایش ندارم
سرِ اصلاح و آرایش ندارم
سر زلفم چو موهای بز نر
شِپِشدان است و جز خارش ندارم
میان حسرت یک کله ی تاس
سری دارم ولی ریزش ندارم
به جای بانوان ِ زلف بر دوش
پر از نازم فقط زایش ندارم
ا...

در دل یک دین عریان از عفاف و از حجاب
خطبه راندن، شعر خواندن، سجده ها کردن چه سود!
پیرو آن دین که بر تارِ سرِ مویی ست بند
زلفها را در حجاب روضه پروردن چه سود!
تا که چنگال فساد و جور، پرده میدرد
بر سرا...

از اول راه بی حضور افتادیم
از محفل حاضران به دور افتادیم
در دامگه وعده ای از آزادی
در بیخبری، میان تور افتادیم

از بیخبرانیم و پی بی خبری
گشتیم اسیر وادی دربه دری
هر لحظه پی پیامی از باد صبا
هستیم مقی...