در مسیر عاشقی عمری عبادت کرده ام
منکران عشق را هر دم ملامت کرده ام

بندهٔ عادت بُوَد انسان ولی در راه عشق
صد هزاران مرتبه من ترک عادت کرده ام

ای که سوزاندی دلم را ، بی ثمر شادی مکن
من به خنجر خ...

گر که باغ سیب جنّت را هم آتش می زدیم
این همه خواری و خفّت پاسخ انسان نبود

در جهان جنگ و ننگ و آدم هفتاد رنگ
هیچ راهی رو به سوی مقصد ایمان نبود

غصه همزاد بشر گردید و غم شد واجبات
در تمام عمر ، شادی ...

من حاجی سرزمین گیسوی تو هستم
عمری ست که درعُمرهٔ کوی تو نشستم

در سَعی صفای قدم و مَروهٔ مِهرت
یک لحظه به آسودگی آخر ننشستم

لبّیک به غیر از مَهِ روی تو نگفتم
اِحرام به جز نیّتِ وصل تو نبستم

گردیده د...

گیسوی پریشان تو ایمان من است
هر بوسهٔ تو دوباره جانی به تن است

متولّد کوچه باغ لبخند توام
آغوش تو بهر من عاشق وطن است

ای ناب ترین آیهٔ بی تفسیرم
موجودیتم در این جهان یک سخن است

گویم زِ تو و از تو ب...

در نهایت عشق جاری می شود
غصّه از دل ها فراری می شود

این زمستان پُر از ناباوری
عاشق ناز قناری می شود

خوشهٔ سرد تگرگ بی حیا
پای گل ، در آبیاری می شود

گرم می گردد دمای عاشقی
دل دچار بیقراری می شود...