جادوی نگاه

ا ین نــا ز نــگــا ه تـو مـرا کشت

ا ین جـشـم ســیـاه تــو مرا کشت

این چه حسُنی ایست که خدا داد بتو

چشم و ا برو ی ز یبا ی تــو مرا کشت

جا د و ی د و .جشما ن سیــا ه تو شدم من

ا ین د و ا بــرو ی کــمــا ن تــو مرا کشت

رویا چه بگو ید ز این کشتن و مُرد ن بسیار

تقسیرکه باشد همان چشم سیاهت که مرا کشت

جا نا تــو بــگــو مــن چه بسا ز م ز نگــا هت

ا ین چشم سیاه و ا برو ی کما نت مرا کشت