گنج عذلت گزیده ام زغم روزگار خویش
فکر و تعــقـــل کنم بر گذر روزگارخویش
غم و ا ندو فـــرا و ا ن شده بر این زمان ما
خلــق بسـتـوه آمده ا ز ر و ز گا ر خو یش
ا و چ مـدلــت نگر فــقــر چــه هـــا میکند
فریاد رسی نیست چرا بــهـــرغم و درد ما
گشته فراموش چـرا خلق زغم روزگار خویش
خــوش نبا شد دلی ا ز گـــذر ایــن ا ین ز ما ن
گــنــج مــذلت نـشیــن ا ز غم ر وزگا ر خویش
حاکم عا دل رسان بهر خلایق ای داور منان خدا
رویـــا چــه گــوید زغم ا ز بر فــرد ا ی خویش
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 10 اسفند 1399 22:57
کاویان هایل مقدم 11 اسفند 1399 15:04
دلنمیراد استاد عالمی گرانسنگ