هر کسی نا له د ل ر ا به تو گو یــد خــد ا
هر کسی ســوز در و ن را بــه تــو گوید خدا
چـه بــگـو یم ز ز ما نه که پــُر ا ز نا له بـُود
نـظری کن بــه جـهـان از راه مهرت خدا
دل غمدیده فرا و ا ن بــُود بــهــر نـیــا ز
لطف بنماد تو بر بنده غم د ید ه ا ت خد ا
یــکی ا ز فـــقــر جــهــا ن نــا لــه کـنـد
یکی ا ز د ر د ز ما ن نا له کند بهر خدا
آن یکی از از غم و نا کامی دل شکوه کند
نگهی کن تو بر بنده در مانده خود خدا
روزگار سخت شده بهر خلایق به چهان
جز تو لطف تو نیست بهر خلا یق خدا
نظری کن به خلا یـق ز و فـا به جهان
مهدی خود برسا ن به9ر نجات ای خدا
ناجی خسته دلان بهر جهان را برسان
نه ذگر لطف و صفا هست به خلا یق خذا
همه در حا لــت خود خسته و ا فسرده شدن
هــمــه د ر نــا لـــه و آهــنــد د ر عا لم خدا
نه صفا ئی نه و فــا ییی همه مغــذو ب شد ن
خواهم از تومنه رو یا برسان نا جی ما را خدا
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 22 امرداد 1401 10:35
سلام ودرود