اهل شیرازم...
سر سوزن ذوقی، چون گل سرخ، خدا، در دل من کاشته است!
باید از عطر گل سرخ، زمین، پُر گردد
و زمان، مُهر عنایت بزند ذوقت را
باید این ذوق شود باعث خیر
نه فقط از رخ دلدار
کمر و لعل و لب یار بگویی شاعر
نکند آن سر سوزن روزی، به حبابی که تو عشقش خواندی بخورد...
تو اگر شاعری و اهل دلی... همه از لطف خداست
پس خدا را بنشان در دل اهل زمین
پس خدا را بسُرا
مثل حافظ که کتابش همه جاست
حافظ از جنس خدا بود که حافظ گردید
حافظ آن شاعر نابی است که فهمید؛ رسالت چیست.
پس نگاهی به همه دفتر اشعار بیانداز! آنگه...
با خودت زمزمه کن؛
من هم آیا فهمیدم که رسالت چیست؟
آری!
باید از عطر گل سرخ، زمین، پُر گردد
باید این ذوق، به رونق برساند دین را
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 19 اسفند 1399 07:57
درود و سلام موفق و مانا باشید
محمد روحانی راد 20 فروردین 1400 01:40
کاویان هایل مقدم 20 اسفند 1399 11:48
آفرین بر همه شعرای با رسالت و آگاه
محمد روحانی راد 20 فروردین 1400 01:40