عاقبت دل راکشاندی سوی خود
فتنه ها کردی تو با گیسوی خود
پاره کردی بند تقوا از دلم
تاچکاندی ماشه ازابروی خود
طفل قلب از بستر آوردی برون
تانشاندی سینه در بازوی خود
بردیم تا هر کجا دل خواستت
چون سگان رامگرد کوی خود
تا که دیدی بار عشقت می برم
با ستم از من گرفتی روی خود
روز روشن را نخواهم بعد ازاین
تا نخوابانی شبم پهلوی خود
مانده یک بند ازتنفس بازکن
راه برگشت ازدر مینوی خود
این سرشوریده را چون کودکی
جای کن بر سینه زانوی خود
ناسزا تاکی توبارم میکنی
از زبان نازل بدگوی خود
کورکن چشمم نبینم, نارفیق
شانه اش را می کشی بر موی خود
می گشایم سینه را ازهم شبی
تا ببینی ظلم تودرتوی خود
تشنه ام دستم به دامان لبت
میکشانم تا کنار جوی خود
باز اصلان زاده ای بودم ولی
بردیم آسان به دام قوی خود
وارهیدن از حصارت کی شود؟
تا طلسمم کردی از جادوی خود
غنچه لب را به حصر انداختی
تا نسازد سرخوشم ازبوی خود
ساحل از پایاب عمرم رفت تا
سمت دریا هی زدی پاروی خود
تا به کی تیرم زنی چون پاسبان
از فراز برجک و باروی خود
جابجاکن سینه ات باسینه ام
تا بیابی عمق درد ازخوی خود
غم به دارو دادیم بهر شفا
شاد باش از تلخی داروی خود
کیش و مات آخرت راهم بزن
باتوان لشگر اردوی خود
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 16 اردیبهشت 1400 02:26
محسن جوزچی 16 اردیبهشت 1400 02:41
درود بر شما زیبا و دلربا مانند همیشه
جواد امیرحسینی 16 اردیبهشت 1400 08:59
سلام و درود جناب قادری.
محمد مولوی 16 اردیبهشت 1400 10:34
سیمین حیدریان 16 اردیبهشت 1400 11:28
سلام و درودها
کیوان هایلی 16 اردیبهشت 1400 12:17
درودها بر شما دوست بزرگوار
بسیار زیبا سرودید
قلمتان پرتوان
شبنم رحمانی 16 اردیبهشت 1400 14:55
درود بر شما .بسیار زیبا و دلنشین .قلمتان سبز
محمد رضا درویش زاده 16 اردیبهشت 1400 17:07
به به بسیار زیبا لذت بردم رفیق ادیب و هنرمندم
محمد خوش بین 19 اردیبهشت 1400 22:33
درود بر شما درود بر احساس پاک و لطیفتون
ممنونم که این حس زیبا رو به اشتراک گذاشتید