ای خدا

خدایا من تو را هر آنه دیدم
به گاه شام ، یا روزانه دیدم
میان باغ و بستان و مزارع
سرکوه و کمر، در خانه دیدم
کنار کودکان کار و زحمت
پناهِ قوم بی کاشانه دیدم
مسیر وصل تو در نقشهٔ عشق
برِ آن عارفِ فرزانه دیدم
حضورت را مکرر در کنارم
برای کسب آب و دانه دیدم
میان اشکِ شمع گُر گرفته
ز چرخش های آن پروانه دیدم
ز عشق خالصِ آن مرغ زیبا
کنارِ جوجه ها در لانه دیدم
درون مسجد و دیر و کلیسا
ز دیوار و درِ بتخانه دیدم
به هنگامِ رکوع و سجده و ذکر
گهِ مستی به دُردیخانه دیدم
به هر کاشانه ای که پا نهادم
تو را در جای جای خانه دیدم
چو افتادم ز مستی در خرابات
همه آیات حق ، مستانه دیدم
میان جار و جنجالِ دو منکر
تو را خندان در آن میدانه دیدم
در آن جمعِ گریزان از وجودت
وجودت را مدام افشانه دیدم
کنار آن ریا کارانِ مشرک
خودم را مثل تو یک دانه دیدم
اگر درد و بلایی شد نفسگیر
نفس های تو را رندانه دیدم
تو را در مهربانی های مادر
نگاه و عشقِ او جانانه دیدم
تقلاهای بی مزد پدر را
به قصدِ قربِ تو، مردانه دیدم
اگر، گاهی شدم غافل ز یادت
خودم را ، با خودم بیگانه دیدم
چو نوشیدم ، می از پیمانه تو
رُخَت را ، نقش در پیمانه دیدم
به عشقِ روی ماهِ بی مثالت
همه عشاق را ، دیوانه دیدم
جهان را ، با تمام دل ربایی
بدونِ لطفِ تو ، ویرانه دیدم
کسی کاو پارسا شد بی تکلف
به پیش چشم تو دُردانه دیدم
زمانِ حسّ یأس و نا امیدی
تو را ، سر بر حریم شانه دیدم
به غیر از قصهٔ سلطانی تو
تمام قصه ها، افسانه دیدم

ایمیل مقصد