جان بابا( به پسرم پارسا)

پارسایم ! نوردیده ! حرف هایم گوش کن
جان بابا ، شهد گونه ، نکته ها را نوش کن
آنچه می خواهم بگویم نقل یک افسانه نیست
داستان بلبل و شمع و گل و پروانه نیست
شرح احساس مشقت های بی آلایش است
ماجرای سازش و امنیت و آسایش است
جان بابا! درک کن احوال و احساس مرا
این تکاپوها و این اوقاتِ حسّاس مرا
من به عشق تو گرفتار و پریشانم پسر!
یکه و دور و جدا از جمع خویشانم پسر!
من برای رشد تو این گونه در تاب و تبم
در پی عمرم دوان ، غافل ز ایام و شبم
من تو را در قلّۀ اخلاق می خواهم پسر!
اختری رخشنده در آفاق می خواهم پسر!
قامت من استوار از قامتِ رعنای توست
افتخار من تو و آن نام پر معنای توست
جان من با جان پویا و تو معنا می شود
روزگارم پر ز شادی با شما ها می شود
گنج دنیا را نمی خواهم، شما گنج منید
میوه شیرین جان و حاصلِ رنج منید
شادی من بسته به میزان شادی از شماست
آرزویم دوری هر نو مُعادی از شماست
روزگاری چون شما، من هم جوانی کرده ام
با پدر یا مادرم، نا مهربانی کرده ام
گاه درگیر غرور و شور، در سر بوده ام
عاجز از درک پدر، احساس مادر بوده ام
حال دارم، حسرت یک لحظۀ آن روز را
روزهای بی نظیر و پاک و دل افروز را
صادقانه با تو می گویم پسر! باور کن و
همِّ خود را صرف راضی کردن مادر کن و
تا که شاداب و جوانی، قدر جانت را بدان
سوز زخم حاصل از نیش زبانت را بدان
با برادر، مهربان و همدل و همراز باش
قانع و ساده ، ولی پیوسته در پرواز باش
هردو با هم، خالصانه یکدل و یکجان شوید
هم کلام و همرهِ مجموعۀ نیکان شوید
قیل و قال و ظاهر بی محتوا را وا نهید
پا به راهِ عشق و ایمان و صداقت ها نهید
سکه های عمرتان را، خرجِ آگاهی کنید
کاروان عقل را با عشق ، همراهی کنید
فرصت باهم نشستن را، غنیمت بنگرید
از کنار جلوه های بی حقیقت، بگذرید
سرعت عمر و زمان را کاملا باور کنید
زندگی را ساده و شاد و نشاط آور کنید
تا کلاهی را بچرخانید، خود بابا شدید
مرد کار و زندگی، نان آوری آقا شدید
این نصیحت های بابا، توشۀ راه شما
دست خالق، یاور و همواره همراهِ شما

ایمیل مقصد