قفل قفس گشودی

نظر 6

• 

  امیر عاجلو   15 امرداد 1400 21:54

  درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
• 

  اکرم بهرامچی   16 امرداد 1400 00:13

  قفلِ قفس گشودی، تا طاقتم بسنجی؟
  جانا بیا و بگذر دیگر ز امتحانم
  درودها بر شما
  غزلتان زیبا و دلنشین است
• 

  کاویان هایل مقدم   16 امرداد 1400 09:40

  بی اختیار یاد این حکایت افتادم که قصابی در دکان خود برای قناری از دست رفته اش می گریست!؟
  گاهی جلاد هم با محکوم هم گریه می شود.
  قلمتان استوار
  
  
• 

  محسن جوزچی   17 امرداد 1400 13:38

  جناب امیر حسینی نازنین درود ،بسیار زیبا ،قلم نقش دارد ز اندیشه ها ،،
• 

  محمد علی رضا پور   17 امرداد 1400 17:39

  سلام و درود جناب حسینی گرامی
• 

  محمد علی رضا پور   17 امرداد 1400 17:39

  سلام و درود،
  فرهیخته ی گرانقدر!
  لطفاً در گسترش شعر پیشرو
  (گونه‌ هایی همچون سروش،
  سه گلشن و...)
  و بطور کلی در گسترش
  مکتب ادبی نورگرایی،
  یاریگرمان باشید ????
  
  سروشی در مکتب ادبی
  نورگرایی
  تقدیم تان:
  
  فرزند هزاره ی سوم/
  باید عاشق جنگل باشد/
  پیش سروی والا قامت،
  پیش راشی شیرین مَشرَب/
  آشی شهرستانی بنوازد/
  دریا، دشت و کوه و مِه را/
  باران را باید بشناسد/
  اکسیژن را، دمنوش را،
  عطر گل ها را دریابد/
  در حیرتِ خوش طعمِ حکمت/
  باید احساسش حل باشد/
  بی معنا بودن، دشوار است.//
  (محمدعلی رضاپور)
  
  (شعر سروش و مکتب ادبی
  نورگرایی
  بطور خیلی خلاصه:
  
  شعر سروش دارای چند لَخت است
  که همه یا برخی از آنها همقافیه اند
  اما لَخت پایانی، متفاوت
  و برجسته است. در سروش،
  تلاش می شود نوع نگاه به
  پدیده ها ویا شیوه ی بیان،
  تازگی داشته باشد و سروش،
  ضمن پایبندی به وزن
  و قافیه و...
  نگاهی باز و انعطاف پذیر
  به این گونه مقوله ها دارد.
  
  مکتب ادبی نورگرایی،
  مکتبی بومی و پیشنهادی است
  که بطور خاص در گونه های
  شعر پیشرو همچون سه گانی،
  سروش، سه گلشن و...
  و بطور عام در همه ی قالب ها
  قابل کاربرد است.
  در مکتب نورگرایی،
  جامعه ی پسامدرن امروز
  در کنار جنبه های مثبت سنت
  و با نگاهی معنوی و امیدوارانه
  و در عین حال، واقعی
  به تصویر کشیده می شود.
  بطور فنی، شعر سروش
  و مکتب ادبی نورگرایی،
  ویژگی های دیگری هم دارند
  شایان جستجوی پژوهندگان.)