آب و خاکم اون قدیما
نسلی از حافظ ها کاشتن
نسلی که وجودشون رو
در بَرِ حضور گذاشتن
نسل نور و روشنایی
نسل مولانا و تبریزی و سعدی
نسلی که ریشه ای هستن
نسلی که یکتا پرستن
نسلی که کعبه خود رو
توی قلبشون گذاشتن
نسلی که قبله نداشتن
چون بهش نیاز نداشتن
اونا تکلیف نداشتن
اونا تقلید نداشتن
نسلی که به جای اینها
روشنی قلب رو داشتن
نسلی که دانش و علم رو
توی ذاتشون گذاشتن
حالا قرنهاست که گذشته
ولی من هنوز همینجام
من زمین رو دوست دارم
ببین آسمون چه زیباست
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 01 خرداد 1402 10:19
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
محمدجواد منوچهری 02 خرداد 1402 15:27
سپاس از حُسن توجه شما????????????
قاسم لبیکی 05 خرداد 1402 02:00
درود بر شما
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
سپاس
محمدجواد منوچهری 06 خرداد 1402 21:47
سپاسگزارم دوست عزیز و مهربان????????????