ای مایه ی آسایش من ، نور دو دیده
ای لعل لبت،انارخندان نچیده
وز عطر خوشت خواب زهر دیده پریده
ای قامت رعنای تو ،فردوس برینم
چون کودک درمانده یِ از مِهر یتیمم
سرکوب نکن آتش جانسوزِ درونم
بگذار در آغوش تو باشم و بمیرم
ای قاب رخت زینت پرواره ی دیوار
کمتر دل تنگ من دیوانه بیازار
قلبم دگر از هجر تو پاره کرده افسار
وز بُخل و تمنای تو تنگ آمدم اینبار
گیسو بتکان عطر بهشتت بتراود
یک بار فقط بود که کارم به تو افتاد
مریم عرفانیان
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 11
امیر عاجلو 10 آذر 1400 09:10
!درود
مریم عرفانیان 13 آذر 1400 02:37
سپاسدارم
محمد مولوی 10 آذر 1400 14:00
مریم عرفانیان 13 آذر 1400 02:37
تشکر گرانقدر
علی مزینانی عسکری 11 آذر 1400 07:31
درود برشما و احسنت
مریم عرفانیان 13 آذر 1400 02:26
تشکر استاد گرانقدر
مروت خیری 11 آذر 1400 23:54
درودها خدمت شما
مریم عرفانیان 13 آذر 1400 02:26
درودها و سپاسدار حضورتان
محسن جوزچی 13 آذر 1400 21:06
درود بر شما ،بسیار زیبا
قالب شعر را مشخص بفرمایید،غزل تعریف خود را دارد که رعایت نشده
مریم عرفانیان 13 آذر 1400 22:13
درود ممنون ازشماو نقدمفیدتان
باید عرض نمایم که سایت اجازه ی انتخاب قالب دیگری به من ندادمتاسفانه و چون تراوشات احساسم راگاها به شکل غزل گاه دلنوشته ،یانیمایی ترسیم می کنم، اینکه قالب شعرمشخص نیست را ایراد ندانستم ومیدانم اساتیدوبزرگواران گروه درهنگام خواندن اشعار ، قالب راتشخیص میدهند
امیر وحدتی 15 آذر 1400 04:01
درود و سپاس بانوی ادیب.
????????????????